Πολίτης – Πολιτισμός – Πολιτική
Εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση της πόλης και σχεδόν διακόσια χρόνια από τον θάνατο του Αλή-Πασά , του οποίου το φάντασμα πλανάται πάνω από την πόλη και ο Τόπος δείχνει να είναι ακόμη δέσμιος εξαρτήσεων. Ο Χώρος απειλείται από νέες παραμορφώσεις. Οι Τοποφάγοι κυριαρχούν.
Η πολιτική κάστα λυμαίνεται τον Εθνικό Πλούτο. Αλλοιώνεται η Φύση, η Γη και η Ιστορία.
Είναι ζητούμενο, πια, η ποιότητα στο αστικό – πολεοδομικό και φυσικό περιβάλλον. Ποιότητα που θα έλκει παραγωγικές δραστηριότητες και θα ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες.
Η αισθητική – πολιτισμική και παραγωγική σφαίρα, μια σφαίρα δημιουργίας σε τοπικό επίπεδο περιήλθε σε ανυποληψία.
- Οι Πόλεις μετατρέπονται σε αντί – πολεις.
- Οι Δημόσιοι και Κοινόχρηστοι χώροι συρρικνώνονται.
- Η Γλώσσα περιορίζεται, αλλοιώνεται, διαστρέφεται.
- Ο Πολιτισμός με τα τοπικά του χαρακτηριστικά, βάλλεται, απαξιώνεται.
- Τα διατροφικά και γαστρονομικά ήθη εξαφανίζονται.
Επειδή, στις σύγχρονες παγκοσμιοποιημένες συνθήκες, το μέλλον μας θα κριθεί στις Πόλεις .
Επειδή οι διατροφικές, γαστρονομικές και πολιτισμικές συνήθειες, συνομιλούν με την Ιστορία και τη Γεωγραφία.
Επειδή συμπολιτεύσεις και αντιπολιτεύσεις δεν κατανοούν, δεν περιλαμβάνουν στην παιδεία τους, τον πλούτο της περιφέρειας.
Ας κάνουμε μια Αρχή:
- Ας ξεκινήσουμε από την Μνήμη, την Ιστορία, την Ταυτότητα, τηΣυνείδηση.
- Ας λάβουν τη θέση που τους αξίζει η Γεωοικονομία και ηΓεωπολιτική του Ιστορικού Χώρου της Ηπείρου.
- Ας πάψουμε να είμαστε Πελάτες – Υπήκοοι και ας επαναφέρουμε την έννοια του Πολίτη.
Για να δημιουργήσουμε και πάλι Πόλεις που θα απελευθερώνουν και δεν θα καταπιέζουν. Πόλεις σε μια διαρκή σχέση αλληλοτροφοδότησης με την ύπαιθρο. Ύπαιθρος που αλλιώς θα συνεχίζει να μαραζώνει.
Για να επανασυνδεθούμε με την Ιστορία και την Γεωγραφία.
Για να συνδιαμορφώσουμε μια νέα Χωρογραφία και Αισθητική του Τόπου.
Για να συνδημιουργήσουμε το “Κοινόν” των Ιωαννιτών και Ηπειρωτών.
Για να αντισταθούμε αποτελεσματικά στον Πολιτιστικό Ιμπεριαλισμό.
Για να περάσουμε επιτέλους από τη δυστοπία στην ΕΥΤΟΠΙΑ,
Είναι ζητούμενο, πια, η ποιότητα στο αστικό – πολεοδομικό και φυσικό περιβάλλον. Ποιότητα που θα έλκει παραγωγικές δραστηριότητες και θα ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες.
Η αισθητική – πολιτισμική και παραγωγική σφαίρα, μια σφαίρα δημιουργίας σε τοπικό επίπεδο περιήλθε σε ανυποληψία.
- Οι Πόλεις μετατρέπονται σε αντί – πολεις.
- Οι Δημόσιοι και Κοινόχρηστοι χώροι συρρικνώνονται.
- Η Γλώσσα περιορίζεται, αλλοιώνεται, διαστρέφεται.
- Ο Πολιτισμός με τα τοπικά του χαρακτηριστικά, βάλλεται, απαξιώνεται.
- Τα διατροφικά και γαστρονομικά ήθη εξαφανίζονται.
Επειδή, στις σύγχρονες παγκοσμιοποιημένες συνθήκες, το μέλλον μας θα κριθεί στις Πόλεις .
Επειδή οι διατροφικές, γαστρονομικές και πολιτισμικές συνήθειες, συνομιλούν με την Ιστορία και τη Γεωγραφία.
Επειδή συμπολιτεύσεις και αντιπολιτεύσεις δεν κατανοούν, δεν περιλαμβάνουν στην παιδεία τους, τον πλούτο της περιφέρειας.
Ας κάνουμε μια Αρχή:
- Ας ξεκινήσουμε από την Μνήμη, την Ιστορία, την Ταυτότητα, τηΣυνείδηση.
- Ας λάβουν τη θέση που τους αξίζει η Γεωοικονομία και ηΓεωπολιτική του Ιστορικού Χώρου της Ηπείρου.
- Ας πάψουμε να είμαστε Πελάτες – Υπήκοοι και ας επαναφέρουμε την έννοια του Πολίτη.
Για να δημιουργήσουμε και πάλι Πόλεις που θα απελευθερώνουν και δεν θα καταπιέζουν. Πόλεις σε μια διαρκή σχέση αλληλοτροφοδότησης με την ύπαιθρο. Ύπαιθρος που αλλιώς θα συνεχίζει να μαραζώνει.
Για να επανασυνδεθούμε με την Ιστορία και την Γεωγραφία.
Για να συνδιαμορφώσουμε μια νέα Χωρογραφία και Αισθητική του Τόπου.
Για να συνδημιουργήσουμε το “Κοινόν” των Ιωαννιτών και Ηπειρωτών.
Για να αντισταθούμε αποτελεσματικά στον Πολιτιστικό Ιμπεριαλισμό.
Για να περάσουμε επιτέλους από τη δυστοπία στην ΕΥΤΟΠΙΑ,
χωρίς κατ’ ανάγκη αυτό να αποτελεί ουτοπία.
